En toen zat ik daar ineens, tussen allemaal mensen die ik niet kende. Lichtelijk ongemakkelijk, spannend, maar ook wel weer gezellig. En iets met stickers?
De eerste jeugdavond
Hoi allemaal, na een tijdje weg geweest te zijn ben ik er weer! De vorige keer vertelde ik hoe ik bij een kerk ben langs geweest en dat ik daar diezelfde avond nog naar de jeugd ben geweest.
En toen zat ik daar ineens, tussen allemaal mensen die ik niet kende. Lichtelijk ongemakkelijk, spannend, maar ook wel weer gezellig. Want ik ging precies naast mensen zitten die bezig waren met stickers op elkaar te plakken (en nee niet zoals dat kinderboek ‘Niemans is zoals jij’ van Max Lucado hahah) en ze vroegen mij of ik ook stickers wilde en zo werd ik al direct warm opgenomen in de groep.
We begonnen met een spel, “over de streep”. Dit is een spel met een streep op de grond, de ene kant van de streep betekent ja en de andere kant nee. Er worden namelijk allemaal stellingen en/of vragen gesteld door een persoon en dan moet je een kant kiezen. Die avond werden er vooral vragen gesteld over de bijbel en je eigen geloofsleven, zoals, lees je wel eens de bijbel, geloof je in God etc. Het viel mij toen op dat best veel tieners met het geloof struggleden en/of met hun relatie met God en onder andere hierdoor niet echt serieus met de jeugdavond(en) omgingen. Dit is trouwens helemaal niet erg, ik heb zelf ook wel eens mijn struggles en mijn relatie met God is zeker ook niet perfect, verre van. Ik vind het zelf alleen wel erg prettig om op zulke avonden mooie gesprekken met elkaar te hebben over de bijbel en het geloof en samen tot inzichten te komen. Dus ondanks dat de rest met elkaar aan het klieren waren, stelde ik tussen door af en toe een serieuze vraag waar we het op dat moment over hadden.
God doet mooie dingen
Na een tijdje merkte ik en een (nu) vriendin van mij, dat doordat ik die serieuze vragen ertussendoor gooide, een verandering in de groep. Mensen gingen meer luisteren naar wat er werd gezegd en stelden meer vragen, waardoor ze zelf ook verder kwamen in hun geloofs leven. En ontdekten dat je ook lol kon hebben terwijl je het over serieuze onderwerpen hebt.
De mensen kwamen echt weer met plezier naar deze avonden en ze kwamen vaker.
En nee ik zeg niet dat deze verandering door mij komt, ik geloof dat deze mensen op dat moment rijp waren voor deze verandering en dat ik ze een klein zetje in de rug heb mogen geven. Want wat ik ook doe als mens zal toch nooit zo’n impact hebben, maar God wel omdat hij hun harten heeft aangeraakt.
Ik vind het zo mooi om deze veranderingen te mogen zien en te mogen genieten van wat God doet in deze groep/kerk.
We zijn (vooral in het afgelopen seizoen) ook echt een hele hechte groep geworden en doen veel samen. Zo gaan we bijvoorbeeld ook regelmatig met elkaar naar het terras om gezellig met elkaar te kletsen en een gezellige avond met elkaar te hebben. Ik geniet echt van die avonden, maar ook zeker van elke zondagavond (wanneer de jeugdavond is)!!
De eerste keer dat we zo als groep samen kwamen, naast de kerk, was bij bij mij thuis. Dit kwam omdat ik hoorde dat er die avond geen jeugd zou zijn door Pasen. Ik vond dit zo jammer dat ik besloot een gezellige avond bij mij thuis te organiseren. Dus na de dienst legde ik dit plan voor en wonder boven wonder kon (zowat) iedereen! Nou dit was blijkbaar echt een wonder want ze probeerden al tijden met de groep af te spreken, maar het lukte nooit waardoor het er nooit van kwam. Maar het was een super gezellige avond, we hadden lekkers met kampvuur en heel veel gezelligheid. 🙂
Zendeling in eigen kerk?
Op een zondagavond, toen er nog wat mensen gezellig buiten stonden na te kletsen na de jeugd liep ik naar een van de leiding toe en vroeg of die misschien voor mij wilde bidden. Na het gebed vertelde ik nog over wat dingetjes waar ik een beetje mee worstelde op dat moment. En een van die dingen was dat ik eigenlijk niet zo goed wist wat mijn doel nu op dit moment/toekomst was.
Een van de 2 leiding zei toen: “Voordat jij hier kwam hebben wij als leiding gebeden of God wilde laten zien/laten gebeuren dat deze jeugdgroep serieus mag worden en dat ze een manier mogen vinden om deze tieners dichter bij God te brengen. Want dat vonden ze op dat moment erg lastig. En toen was jij hier ineens!”
Sinds ik in de groep was gekomen zagen zij de verandering, waar ze zo voor gebeden hadden, onder de tieners.
Ik vond dit zo raar om te horen, want ik had het helemaal niet zo gezien (en eerlijk gezegd vindt ik dat nog steeds apart). Op een gegeven moment noemde ze me zelfs “zendeling van hun kerk”.
Zendeling van je eigen kerk hahah, dat klinkt gelijk te serieus hoor 😉
Mooi om te lezen dat je het goed hebt. Dat gun ik je zo. Het ziet er allemaal zo gezellig uit. Maakt dat ik heimwee krijg naar mijn eigen jeugdgroepen….. Maar we leven in het nu. Het doet me goed om te lezen en te zien dat er nog veel gezonde jeugd over is na de aanval op hun sociale leven de afgelopen jaren. Je bent goed bezig, Jente. Fijn